Materiały są naprawdę świetne, klawiatura jest naprawdę bardzo fajna, uwielbiam ją, sterowanie daw (Studio One) jest całkiem niezłe, głównie sterowanie mikserem, sterowanie wtyczkami dla wtyczek natywnych jest dość ograniczone, powiedziałbym, że jest przydatne tylko do występów, nie produkcji. Jego moc jako kontrolera tkwi w oprogramowaniu, Nektarine. Zacznę od dobrej części. Możesz mieć wiele stron na wtyczkę, co pozwala kontrolować każdy aspekt syntezatorów i jest naprawdę łatwy sposób nawigowania, w rzeczywistości masz do dyspozycji 3 sposoby: przyciski pod suwakami, które są wstępnie oznaczone dla wygody, ale nie jesteś w żaden sposób zmuszony do ustawiania ich zgodnie z ich nazwami. Innym sposobem jest naciśnięcie przycisku konfiguracji, co wyświetli wszystkie strony na ekranie, a za pomocą pokrętła E1 możesz nawigować i wybierać ulubioną. Innym sposobem jest ustawienie przycisków pod ekranem, w liczbie 4, aby przejść do określonej strony lub przełączać się między nimi. Inną dobrą rzeczą jest to, że naprawdę łatwo jest przypisać pokrętła, suwaki, przyciski do czegokolwiek w swoim oprogramowaniu. Wystarczy nacisnąć jednocześnie shift+setup, aby wejść w tryb nauki, przesunąć suwak/pokrętło/przycisk w oprogramowaniu, następnie w kontrolerze i gotowe. Ponownie nacisnąć kombinację, aby wyjść z trybu nauki. Teraz, zła część Nektarine jest taka, że możesz wykonać całą tę głęboką kontrolę tylko za pomocą oprogramowania i będziesz musiał zintegrować je ze swoim przepływem pracy. Jeśli współpracujesz, to nie zadziała dla Ciebie. Powiedziałbym, że jest to przydatne, jeśli zajmujesz się projektowaniem dźwięku lub chcesz się uczyć i tworzyć swoje presety poza swoim daw. Inną złą rzeczą w oprogramowaniu Nektarine jest to, że nie możesz przeglądać presetów, chyba że dodałeś je do Nektarine, a dodawanie ich jest dość uciążliwe. Musisz przełączać się między każdym presetem, ponieważ niektóre vsts nawet nie wykrywają, kiedy zmieniasz preset, więc w ogóle nie możesz ich dodać. Powiedziałbym, że przeglądanie presetów jest naprawdę złe i w ogóle nie mogę go polecić w tym celu. Neutralną rzeczą jest jego funkcja zwana klawiszem powtarzania. Nie mogę powiedzieć, że uważam go za bardzo przydatny, a ludzie z Nektar potwierdzili, że nie przekształcą go w arpeggiator, co byłoby naprawdę przydatne. To samo dotyczy akordów, które są naprawdę podstawowe i trudne do uderzenia w więcej niż 3-4 klawisze, chyba że masz długie palce. Dlaczego? Ponieważ musisz przytrzymać przycisk, naciskając wszystkie klawisze, które chcesz w tym samym czasie. Nie możesz naciskać ich jeden po drugim, musisz trzymać wciśnięty poprzedni. Funkcja powtarzania jest przydatna w przypadku padów perkusyjnych, to jedyne miejsce, w którym mogę powiedzieć, że można jej użyć. Teraz klawiatura jest naprawdę fajna, czułość dynamiki można ustawić naprawdę łatwo i ma bardzo dynamiczne klawisze. Aftertouch jest również niesamowity i zapewnia świetną kontrolę, chociaż nie jest polifoniczny. Inną rzeczą, której moim zdaniem brakuje, jest oświetlenie wokół pokręteł, suwaków i przycisków. W nocy może być trudno używać, jeśli nie masz dobrego oświetlenia w miejscu, w którym ją umieściłeś. Ogólnie rzecz biorąc, za tę cenę powiedziałbym, że to świetna klawiatura. Nie sądzę, żeby był lepszy kontroler w tej cenie, nawet droższy. Native Instruments nie oferuje takiej samej kontroli nad wtyczkami, nie ma padów perkusyjnych, faderów i jest droższy.