To najważniejsze o płytach LP

Płyty gramofonowe zostały wynalezione pod koniec XIX wieku przez Emile'a Berlinera. W tym czasie były one wykonane z szelaku, który jest właściwie naturalną żywicą. Płyta miała grubsze rowki i obracała się z prędkością 78 obrotów na minutę, ale zawierała tylko maksymalnie 3 minuty dźwięku. W latach trzydziestych RCA Victor wydała pierwszą pełnometrażową płytę winylową. Miała być dostępna na rynku, ale niestety nie spotkała się z ciepłym przyjęciem. Podczas drugiej wojny światowej zasoby szelaku były bardzo ograniczone, dlatego zaczęto wtedy masowo tłoczyć płyty w winylu. Nadal z prędkością 78 RPM.

Nowe płyty, jakie znamy dzisiaj, wykonane z PVC (winylu) z prędkością 33 1/3 RPM zostały wprowadzone na rynek przez Columbia Records i zaczęto je sprzedawać po wojnie, w 1948 roku. Pierwszą w ten sposób wydaną płytą był koncert skrzypcowy Mendelssohna.

Rok później powstał format płyty o prędkości 45 obr / min i co ciekawe, płyty różniły się wówczas kolorem w zależności od gatunku. Dostępnych było do 7 kolorów.

Chociaż streaming jest obecnie najpowszechniejszym sposobem słuchania muzyki, coraz więcej osób wraca do płyt LP. Przyjemność słuchania potęguje sam rytuał związany z puszczaniem płyty. Wyjęcie jej z opakowania, wyczyszczenie jej, przyłożenie igły lub odwrócenie płyty na drugą stronę.

O sprzedaży decyduje opakowanie, w przypadku płyt zasada ta obowiązuje szczególnie mocno. Często są doprowadzone do perfekcji, aż do wartości kolekcjonerskiej. W niektórych znajdziecie nie tylko informacje o artyście i utworach, ale także o instrumentach, które zostały użyte do nagrań, wyposażeniu studia czy całe albumy zdjęć zawarte w wielostronicowych książeczkach.

W prawdziwej kolekcji audio niewątpliwie nie może zabraknąć odpowiedniego gramofonu. Wysokiej jakości, designerskie modele gramofonów są jak klejnot każdego pomieszczenia, potrafią doskonale ożywić przestrzeń i przyciągnąć wzrok. W przypadku egzemplarzy audiofilskich należy zawsze używać wysokiej jakości wkładki z igłą. Mówi się, że ma kosztować co najmniej tyle samo, co sam gramofon. Jest to najważniejsza jego część, ponieważ przekazuje dźwięk bezpośrednio z rowka płyty.

Chociaż LP wymaga pewnej ostrożności, jeśli zastosujesz się do podstawowych zasad, nagranie dźwiękowe może trwać wiecznie. Tutaj możemy przyjrzeć się sondom Voyager 1 i Voyager 2, które mają na pokładzie złote nośniki od 1977 roku z informacją dla cywilizacji pozaziemskich. Dzisiaj sondy wraz z zapisami są już poza naszym Układem Słonecznym.

Z powrotem na ziemię. Do czyszczenia i pielegnacji należy używać odpowiednich akcesoriów, mieć gramofon z dobrej jakości igłą i odpowiednio wyregulowane ramię. Należy zachować ostrożność podczas obchodzenia się z płytą. W żadnym wypadku płyta nie może stykać się z palcami w miejscach rowków. Podczas odtwarzania mogą się zabrudzić i uszkodzić igłę. Kiedy kładziemy ją na talerzu, trzymamy ją za krawędzie po przeciwnych stronach. Nie kładziemy płyty na obracający się talerz i nigdy nie zdejmujemy jej, gdy talerz jest w ruchu.

Płyty LP należy przechowywać w suchym, chłodnym miejscu. Bardzo ważne jest, aby nie były ułożone jedna na drugiej. Ciężar płyt może spowodować odkształcenie winylu i wtedy dźwięk już nigdy nie będzie taki sam jak wcześniej. Najlepszym sposobem przechowywania Twojej kolekcji są oryginalne stojaki lub skrzynki na płyty.

Samo zadrapanie rowków to kompletna katastrofa dla płyty, więc ostrożność zawsze jest najważniejsza.

Myjka do płyt to produkt przeznaczony dla prawdziwych melomanów, kolekcjonerów czy didżejów, którzy muszą mieć pewność, że płyta zawsze zagra bez skazy. Maszyny czyszczące mogą być ultradźwiękowe do głębokiego czyszczenia lub wersje próżniowe, które zasysają kurz i brud z rowków. Istnieją również maszyny czyszczące w postaci kąpieli ze szczoteczkami, dzięki czemu jest to w pełni winylowe wellness.

Jednak do codziennego użytku nadają się zwykłe środki do pielęgnacji płyt. Powinna tam być ściereczka do czyszczenia, szczotka oraz płyn bezalkoholowy – wszystko oczywiście specjalnie opracowane do tego celu.

Ci, którzy naprawdę lubią swoje płyty, podchodzą do nich w rękawiczkach. Dosłownie.

Czym dokładnie jest RPM? Czyli revolutions per minute. Wskazuje, ile razy talerz z płytą obraca się na minutę.

Znamy 3 prędkości: 33 1/3 RPM, 45 RPM i 78 RPM.

Z płytami 78 RPM nie spotkamy się już zbyt często. Były to pierwsze krążki ze wspomnianego już szelaku. Prędkość 33 1/3 jest używana w długich płytach o średnicy 12" i płytach EP o średnicy 10". Inne, 7-calowe winyle, niektóre maxisingle i EP obracają się z prędkością 45 obr./min. Z tą samą prędkością kręcą się niektóre audiofilskie płyty LP.

Prędkość obrotową płyty możesz zmienić na każdym gramofonie.

"DMM (Direct Metal Mastering) - w tej technologii płyty produkowane są przy użyciu stalowego krążka pokrytego warstwą czystej miedzi. Sygnał audio jest zapisywany bezpośrednio na miedziany dysk. Różnica w porównaniu z produkcją konwencjonalną polega na tym, że proces ten jest jednoetapowy - w przeciwieństwie do standardowego trzystopniowego. Rezultatem jest redukcja echa, szumu i trzasków."

Od czasu sprzedaży Neumanna niemieckiemu producentowi mikrofonów Sennheiser, nowe tokarki nie są już produkowane i nie są dostarczane do nich części zamienne. Na świecie jest tylko 6 takich urządzeń. Najlepszy przykład formowania za pomocą DMM można zwykle znaleźć na etykietach Teldec (Niemcy) lub EMI (Wielka Brytania) z początku lat 80.

Half Speed ​​Mastering - proces cięcia winylu z połowiczną szybkością. Tokarka tarczowa i główne źródło pracują z połową prędkości, czyli 16 2/3. Pracują razem ze zmniejszoną prędkością – jest to wolniejszy proces.

Im więcej czasu spędzasz na drążeniu jednego rowka, tym dokładniejsza jest praca. Istnieje zauważalna różnica między nagraniami utworzonymi w czasie rzeczywistym a nagraniami utworzonymi w dwa razy dłuższym czasie.

Direct to Disc – przed nadejściem nagrania na taśmę wszystko było nagrywane „bezpośrednio na dysk”. To bardzo wymagający sposób, ponieważ trzeba wszystko nagrać w całości, na żywo, bez poważnych błędów muzycznych czy technicznych. Po przesłaniu utworu nie ma możliwości jego edycji. Obecnie ta technologia znów staje się popularna. Częściowo dzięki wytwórni Third Man Records Jacka White'a. Cała alchemia polega na tym, że muzycy muszą zagrać "na setkę". Mimo wszystko czasem zdarza się błąd i może właśnie to dodaje takiemu nagraniu magicznego momentu i autentyczności.

Generalnie mastering dla płyt winylowych jest specjalnie przygotowywany jeszcze w studiu i różni się od zwykłego masteringu dla CD lub innych formatów.