Jak wybrać kartę dźwiękową

Jak działa karta dźwiękowa

Sama karta dźwiękowa dba o konwersję sygnału analogowego do postaci cyfrowej, którą komputer może z łatwością obsłużyć podczas przetwarzania. Komunikacja może jednak działać na odwrót. Interfejs audio może przekształcić cyfrowe nagranie audio z komputera w format analogowy. Umożliwia to słuchanie dźwięku z komputera przez głośniki studyjne – monitory – lub przez słuchawki. Gdybyśmy próbowali wysłać sygnał audio z nagrania bezpośrednio do komputera bez interfejsu audio, wynik byłby kiepski. Chociaż komputer ma również własną wbudowaną kartę dźwiękową, nie pozwala na konwersję sygnału wysokiej jakości z postaci analogowej na cyfrową. Ponadto dzięki wbudowanemu przedwzmacniaczowi zewnętrzna karta dźwiękowa może również wzmacniać sygnał do pożądanego poziomu, z którym komputer będzie mógł kontynuować pracę. Jasny wniosek jest taki, że wewnętrzna karta dźwiękowa w komputerze wystarcza do odtwarzania skompresowanego dźwięku, ale nie nadaje się do nagrywania dźwięku wysokiej jakości.

Ilość wejść karty dźwiękowej

Jednym z pierwszych kryteriów, które należy wziąć pod uwagę przy wyborze karty dźwiękowej, jest liczba wejść. Różnica polega na tym, czy urządzenie powinno być używane do nagrywania jednego lub więcej instrumentów jednocześnie. Podczas nagrywania samego śpiewu wystarczy interfejs audio z jednym wejściem analogowym. Prosta zasada: liczba wejść w urządzeniu musi być taka sama jak liczba instrumentów, które chcemy nagrać jednocześnie.

Należy zwrócić szczególną uwagę podczas nagrywania gitary elektrycznej, klawiatury lub gitary basowej. W przypadku tych instrumentów zalecamy wybranie dźwięku słyszalnego, na którym odpowiednie wejście można przełączyć w tryb wysokiej impedancji Hi-Z. Taki przełącznik pozwoli na przepływ maksymalnego napięcia wyjściowego bez strat.

Inną ciekawostką jest nagrywanie mikrofonu kondensatorowego. Chociaż ten typ mikrofonu może zapewnić najbardziej autentyczne nagrywanie dźwięku w porównaniu z innymi mikrofonami, wymaga jednak specjalnego 48 V zasilania, który zwykle jest również nazywany zasilaniem fantomowym. Większość kart audio posiada takie zasilanie.

Opcje podłączenia karty dźwiękowej

USB karta dźwiękowa
Najczęstszy sposób podłączenia większości urządzeń. Zaletą jest zatem wysoka kompatybilność z typowym laptopem lub innym przenośnym urządzeniem.

FireWire karta dźwiękowa
Bardziej niezawodny typ połączenia podczas nagrywania wielu kanałów. Ma bardziej profesjonalne zastosowanie, ale jego wadą jest niższy stopień kompatybilności. Zwykły komputer nie ma portu FireWire.

Thunderbolt karta dźwiękowa
Bardziej profesjonalny interfejs, który pozwala niezawodnie łączyć wiele kanałów jednocześnie. Rozwiązanie techniczne pochodzi ze współpracy Intela z Apple i jest do 8 razy szybsze niż połączenie USB.

PCIe karta dźwiękowa
Instaluje się bezpośrednio na płycie głównej komputera i ma bardzo profesjonalne zastosowanie. Urządzenie może uniknąć niektórych procesów konwersji danych, dlatego ich przetwarzanie nie ma prawie żadnych opóźnień.

Częstotliwość próbkowania

Częstotliwość próbkowania lub sampling wskazuje liczbę próbek odczytywanych na sekundę podczas transformacji z sygnału analogowego na sygnał cyfrowy. Im wyższa liczba, tym lepszy wynikowy dźwięk. W przypadku nagrań CD domyślnie używana jest częstotliwość 44,1 kHz. Ten standard jest także oferowany przez większość prostszych kart dźwiękowych, ale najlepsze karty mogą próbkować z częstotliwością 192 kHz. Jednak to kryterium nie powinno być mantrą, ponieważ inne czynniki również określają jakość uzyskanego dźwięku. Mówiąc najprościej, nagranie 96 kHz będzie brzmiało lepiej niż nagranie 48 kHz, ale komputer zużywa nawet dwa razy więcej miejsca na dysku na nagranie. Profesjonalne studia wykorzystują urządzenia o minimalnej częstotliwości próbkowania 44,1 kHz. Podczas konwersji cyfrowego dźwięku na analogowy używana jest tylko próbka z górnej i dolnej części fali dźwiękowej. Oznacza to, że nagranie zapisane w jakości 44,1 kHz może odtwarzać częstotliwość około 22 kHz. Tak więc wciąż znacznie więcej niż ludzkie ucho jest w stanie rozpoznać, częstotliwości powyżej 20 kHz są już zwyczajnie niesłyszalne.

Głębokość bitowa

To kryterium znacząco wpływa na wynikową dynamikę dźwięku. Krótko mówiąc, im większa liczba bitów w nagraniu, tym większy jest jego zakres dynamiczny. Standardowa płyta CD jest nagrywana w 16-bitowej jakości. Ponieważ 1 bit nagrania odpowiada 6 dB, zakres dynamiczny nagrania na takiej płycie CD wyniesie 96 dB. Należy wziąć pod uwagę, że część tego zakresu padnie ofiarą szumów elektronicznych urządzenia, a reszta nie będzie olśniewać, ponieważ cichsze przejścia będą wydawać się głośniejsze. Dźwięk o jakości 24 bitów będzie jakościowo na znacznie wyższym poziomie i jest uważany za minimalny standard jakości dla profesjonalistów.

Podsumowanie

Karta dźwiękowa jest niezbędna do tego, aby dom lub w sala prób stała się funkcjonującym studiem nagraniowym. Obowiązkowym wyposażeniem każdego szanującego się producenta jest odpowiednie oprogramowanie i kabel do podłączenia interfejsu audio do komputera, z nagrywanym instrumentuem, mikrofonem lub słuchawkami.

Kartę dźwiękową należy wybrać zgodnie z liczbą instrumentów, które mają być nagrywane jednocześnie. Wybierając, musisz również wziąć pod uwagę połączenie, na jakie zezwala Twój komputer lub laptop. Najpopularniejszym i zarazem najpopularniejszym typem jest karta dźwiękowa ze złączem USB.

Jakość wynikowego zapisu zależy również od częstotliwości próbkowania i rozdzielczości głębi bitowej. Minimalnym standardem powinna być rozdzielczość z częstotliwością 44,1 kHz i 24-bitową głębią.